iki adımda geçiyorsun yalnızlık denen tarafa

Hayat, üstüste nasıl bu kadar hayalkırıklığı yaşatabiliyorsun insana, nasıl birbirinin tamamen zıttı duyguları hissetirebiliyorsun tek bedene, kimine fazlasıyla bonkör davranırken kimine nasıl kaşığının ucuyla sunuyorsun herşeyi, nasıl bu kadar acımasız olabiliyorsun... nasıl..

Şiddetli gelgitlerin yaşandığı bi dönemdeyim, günlerdir hem telaştan hemde duygularımı tam anlatamayacağımdan elim tuşlara gitmedi bir türlü, nihayet bugün kendimde o gücü buldumda buradayım ama yine doğru kelimeleri seçemiyorum tıkanıyor cümlelerim, şekil bulmuyor duygularım... Allahıma şükürler olsunki hastalık yada ölüm yok ne mi var peki

• ikiyüzlü diyemediğim çok yüzlü insanlar(?) var
• yıllardır tanısanda insanı tek bir cümlesiyle sana dilin kemiği olmadığının ispatını sunan zat_ı muhteremler var 
• çirkin yüzlerini hep en güzel anlara saklayanlar var 
• kişi ayrımı yapanlar var 

Bir yandan bunları hazmetmeye çalışıyorum ve hayatta birkaç şey daha öğreniyorum, saf iyilik seni aptal konuma düşürmekten başka bir işe yaramıyor, insanlar asla kendi gözündeki çapağı görmüyor..
bunada şükür diyorum işte, o kadar olumsuzluğun inadına minik mutluluklarda var arada kardeşim evlilik yolunda ilk adımını attı :) bende onun mutluluğuna tutunuyorum can simidi gibi..
Lütfen olumlu enerjilerinizi ban yollayınki ayaklanayım bende..