Bebekler ilk adımlamaya başladıklarında düşe kalka doğru adım atmayı ,dengede kalmayı öğrenirler, o zamanlar bez bağlı popolarının üzerine düşen yaramazları seyretmek eğlenceli olurken, yaş ilerledikçe düşülen alanlar farklılık göstermeye başladıkça size dönük olan bakışlar değişir aslında düşende gülende aynı insanlardır fakat bu kez durumunuzdan haz alırlar bakışlarında sadece sevcenlik yoktur artık.. siz düştükçe mutlu, ayağa kalktıkça mutsuz olurlar. Hayat işte bu kadardır, başlangıçta herşey daha masumdur yıllar geçer ve her yıl bir olumsuz duygu ekler çoğu insana değişen nedir ki aslında... herkes hala o yeni adımlarını atan çocuktur içinde...
düştüğümüzde bizi kaldıracak sağlam dostluklarımızın olması dileğiyle..
bir tane olsun tam olsun :) izlemedeyim sevgiler :)
YanıtlaSil