Ozan'ın dedesi Mehmet Bey, kasaba eşrafından, saygın bir adamdır. Kasaba halkına kol kanat gerer, sorunlarıyla ilgilenip, onlara yardım eder. Hoşgörürsüyle bilinen Mehmet Bey torununun bu durumundan dolayı üzülmekte ve endişe duymaktadır. Mehmet Bey daha yedi yaşındayken, ailesi zorla topraklarından kopartılmış, mübadeleyle Girit'ten göçmüşlerdir. Mehmet Bey'in en büyük arzusu ölmeden evvel doğduğu toprakları görebilmektir. Bu özlemle sık sık içinde mektuplar olan şişeleri Ege'nin mavi sularına bırakmaktadır.
DEDEMİN İNSANLARI, küçük bir kasabada yaşayan on yaşında bir çocuk ve dedesi aracılığıyla, bir ailenin ve bir ülkenin geçirdiği büyük değişimi anlatıyor. Kalabalık ve sıcak Ege insanlarının hikâyesini izlerken, mübadeleye, öteki olmaya, nereye gidersen git bir yere ait olamamaya, iki yakaya, çok sayıdaki azınlığa, ihtilallere, bir defa daha ama bu kez farklı bir yerden baktıran bir film.(http://dedemininsanlari.com/)
Vizyona ilk girdiği gün gitmeyi çok istediğim ama çeşitli sebeplerle ertelemek zorunda kaldığım bu filme nihayet bu akşam gidiyorum başka bir ülkede azınlık olarak yaşayıp ülkesine zorunlu olarak dönmüş bir göçmen olarak kendimden çok şeyler bulacağımı düşünüyorum..
Yönetmen Çağan Irmak oluncada beklentilerim maksimumda :) Umarım hayal kırıklığı yaşamam..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder